Τίτλος – Title | Γλυκαντικές ουσίες και τερηδόνα Sweeteners and dental caries |
|
Συγγραφέας – Author | Γ. ΜΠΡΙΣ ΚΑΙ Σ. Τ. ΠΛΕΣΣΑΣ G. BRICHE AND S.T. PLESSAS |
|
Παραπομπή – Citation | ΦΑΡΜΑΚΟΝ-Τύπος: Επιθεώρηση Κλιν. Φαρμακολ. Φαρμακοκινητ.
5: 155-166 (1987) PHARMAKON-Press: Epitheorese Klin. Farmakol. Farmakokinet. 5: 155-166 (1987) |
|
Ημερομηνία Δημοσιευσης – Publication Date | Ιούλιος 1987 – July 1987 | |
Γλώσσα Πλήρους Κειμένου – Full Text Language |
Ελληνικά – Greek | |
Παραγγελία – Αγορά – Order – Buy |
Ηλεκτρονική Μορφή: pdf (15 €) – Digital Type: pdf (15 €) pharmakonpress[at]pharmakonpress[.]gr |
|
Λέξεις κλειδιά – Keywords |
|
|
Λοιποί Όροι – Other Terms | Άρθρο Article |
|
Περίληψη – Summary | Η τερηδόνα των οδόντων είναι μια προοδευτική καταστροφή των ασβεστοποιημένων ιστών τους, που είναι εκτεθειμένοι σε παράγοντες της στοματικής κοιλότητας προκαλούμενη από βακτηρίδια και προϊόντα τους. H τερηδόνα μπορεί ν’ αναπτυχθεί μόνο σε συνύπαρξη τριών παραγόντων: (1) μικροοργανισμών που προσφύονται στην επιφάνεια του οδόντος (2) υδατανθράκων δυνάμενων να μεταβολιστούν γρήγορα σε οξέα και (3) επιδεκτιχό ξενιστή ή επιφάνεια οδόντος που μπορεί να διαλυτοποιήσει το οξύ. Στη δυναμική αυτή πορεία απασβεστίωσης και πρωτεολυτικής αποικοδόμησης του κολλαγόνου συμμετέχουν διάφοροι μικροοργανισμοί. Ο Streptococcus mutans ευθύνεται για έναρξη βλαβών στις λείες επιφάνειες της αδαμαντίνης οι Actinomyces viscosus και naeslundi συνδέονται με τερηδόνα ριζών, ενώ οι γαλακτοβάκιλλοι φαίνεται να εμπλέκονται στην τερηδόνα της οδοντίνης. Σχισμές και οπές ευνοούν την ανάπτυξη στρεπτόκοκκων, ακτινομυκήτων και γαλακτοβακίλλων και τη δημιουργία βλαβών στις θέσεις αυτές. Πολλοί ζυμώσιμοι υδατάνθρακες μπορεί να μεταβολιστούν από τους μικροοργανισμούς αυτούς και κυρίως η σακχαρόζη. Αυτή διαχέεται εύκολα στην πλάκα, είναι υπόστρωμα για την παραγωγή οξέων και πρόδρομη ουσία των πολυγλυκανών που συμβάλλουν στις συγκολλητικές ιδιότητες της πλάκας. H τερηδονογόνα δράση των υδατανθράκων επηρεάζεται από τη δομή τους που καθορίζει το χρόνο κατακράτησής τους στη στοματική κοιλότητα και από τη συχνότητα λήψης τους. Τα τελευταία χρόνια η τερηδόνα θεωρείται αντιστρεπτή νόσος με εναλλασσόμενες τις φάσεις απασβεστίωση – ισορροπία – επανασβεστίωση. Αυτό βασίζεται σε πρόσφατα επιβεβαιωμένες συσχετίσεις μεταξύ γλυκαντικών ουσιών (ζυμώσιμων σακχάρων και πολυολών-αλκοολών σακχάρων) και φυσικών αμυντικών μηχανισμών σχετιζόμενων με την έκκριση σιέλου και τη ρυθμιστική του δράση. Ένας επιπρόσθετος προστατευτικός μηχανισμός συνδέεται με τη διατήρηση σταθερής πτώσης συγκέντρωσης που ευνοεί τη διάχυση ιόντων ασβεστίου και φωσφορικών από το σίελο στην αδαμαντίνη. Αυτός ο μηχανισμός επανασβεστίωσης ενισχύεται με το σχηματισμό συμπλόκου μεταξύ ιόντων ασβεστίου και πολυολών, κυρίως με μαννιτόλη, σορβιτόλη και ξυλιτόλη. Διάφορες μελέτες έδειξαν μικρή ή καμιά μείωση του pH της οδοντικής πλάκας όταν εκτείθεται σε ορισμένες γλυκαντικές ουσίες, όπως μαννιτόλη, σορβιτόλη, L-σορβόζη, ξυλιτόλη και λυκασίνη. Επιπλέον, η ξυλιτόλη προκαλεί άμεση αναστολή του S. mutans μέσω εκφύλισης και αυτόλυσης των βακτηριακών κυττάρων. Από την άλλη μεριά δεν παρατηρήθηκε προσαρμογή της χλωρίδας του στόματος να ζυμώνει ξυλιτόλη, μετά από μακροχρόνια χρήση της πολυόλης αυτής.
Dental caries is the progressive destruction, by bacteria and their products, of the calcified tissues of the teeth exposed to the oral environment. Caries can only develop by the favorable confluence of three factors: (1) microorganisms that adhere to the tooth surface, (2) carbohydrates that the microorganisms can readily metabolize to acid, and (3) a susceptible host or tooth surface that will dissolve in the acid. In this dynamic process of demineralization and proteolytic breakdown of the collagen matrix, several bacterial species have been indicated as cariogenic. Streptococcus mutans has been especially implicated in the initiation of lesions of the smooth coronal surfaces. Actinomyces viscosus and naeslundii have been associated with the development of root caries, while lactobacilli appear to be the main organisms involved in dentine caries. Pits and fissures offer a favorable site for colonization of streptococci, actinomyces and lactobacilli; all these microorganisms have been associated with lesions on the occlusal surface. Many fermentable carbohydrates can be metabolized by oral microorganism. Nevertheless, the caries-inducing potential of sucrose is considered higher than that exhibited by any other carbohydrate in the human diet. It is readily diffusible into plaque; it serves as a substrate for acid production; and it is a precursor of the polyglycans that give the plaque its adherent properties. Dietary habits can influence cariogenicity. The choice of carbohydrate foods whose physical properties make them retentive and frequent snacking are both habits that increase a diet’s capability to induce dental decay. Last years caries have been considered as a dynamic process, its phases shifting between demineralization, equilibrium, and remineralization. This recognition resulted in several recently established associations between sweeteners and natural defense mechanisms related to salivary secretion and buffering. Α further protective mechanism relates to the maintenance of a concentration gradient advancing the diffusion of calcium and phosphate ions from the saliva into dental enamel. This remineralizing mechanism is enhanced by strong complex formation between calcium ions and polyols, especially mannitol, sorbitol and xylitol. Several studies have shown that little or no pH decrease occurs in dental plaque at exposure to some sweeteners, eg, mannitol, sorbitol, L-sorbose, xylitol and lycesin. In addition, xylitol provokes a direct inhibition of S-mutans through degeneration and autolysis of the bacterial cells. On the other hand, adaptation of the oral flora to metabolize xylitol was not shown after a long use of this polyol. |
|
Αναφορές – References |
|
Online ISSN 1011-6575
Άρθρα Δημοσιευμένα σε αυτό το Περιοδικό Καταχωρούνται στα:
Chemical Abstracts
Elsevier’s Bibliographic Databases: Scopus, EMBASE, EMBiology, Elsevier BIOBASE
SCImago Journal and Country Rank Factor
Articles published in this Journal are Indexed or Abstracted in:
• Chemical Abstracts
• Elsevier’s Bibliographic Databases: Scopus, EMBASE, EMBiology, Elsevier BIOBASE
SCImago Journal and Country Rank Factor
Τι είναι η Επιθεώρηση Κλινικής Φαρμακολογίας και Φαρμακοκινητικής-Ελληνική Έκδοση-Οδηγίες προς τους Συγγραφείς
What is Epitheorese Klinikes Farmakologias και Farmakokinetikes-Greek Edition-Instrunctions to Authors
Άρθρα Δημοσιευμένα στην Επιθεώρηση Κλινικής Φαρμακολογίας και Φαρμακοκινητικής-Ελληνική Έκδοση
Articles Published in Epitheorese Klinikes Farmakologias και Farmakokinetikes-Greek Edition
Συντακτικη Επιτροπή-Editorial Board
ΕΤΗΣΙΑ ΣΥΝΔΡΟΜΗ 1987 – ANNUAL SUBSCRIPTION 1987 | |
Γλώσσα Πλήρους Κειμένου – Full Text Language |
Ελληνικά – Greek |
Παραγγελία – Αγορά – Order – Buy |
Ηλεκτρονική Μορφή: pdf (70 €) – Digital Type: pdf (70 €)pharmakonpress[at]pharmakonpress[.]gr |
Έντυπη Μορφή (70 € + έξοδα αποστολής) Printed Type (70 € + shipping)pharmakonpress[at]pharmakonpress[.]gr |