Τίτλος – Title |
Συστήματα άμυνας του οργανισμού.
Α: Μηχανισμοί φυσικής ανοσίας: Σύγχρονη θεώρηση
Non-specific defense mechanisms |
|
Συγγραφέας – Author | Σ.Τ. ΠΛΕΣΣΑΣ και X.T. ΠΛΕΣΣΑΣ S.Τ. PLESSAS and C.T. PLESSAS |
|
Παραπομπή – Citation | ΦΑΡΜΑΚΟΝ-Τύπος: Επιθεώρηση Κλιν. Φαρμακολ. Φαρμακοκινητ.
9: 199-218 (1991) PHARMAKON-Press: Epitheorese Klin. Farmakol. Farmakokinet. 9: 199-218 (1991) |
|
Ημερομηνία Δημοσιευσης – Publication Date | Οκτώβριος 1991 – October 1991 | |
Γλώσσα Πλήρους Κειμένου – Full Text Language |
Ελληνικά – Greek | |
Παραγγελία – Αγορά – Order – Buy |
Ηλεκτρονική Μορφή: pdf (15 €) – Digital Type: pdf (15 €) pharmakonpress[at]pharmakonpress[.]gr |
|
Λέξεις κλειδιά – Keywords | φυσική ανοσία, δέρμα, βλεννογόνοι, φαγοκύτωση, λυσοζύμη, συμπλήρωμα, ιντερφερόνες
Non-specific defence systems, skin, mucous membranes, phagocytosis, complement, interferons |
|
Λοιποί Όροι – Other Terms | Άρθρο Article |
|
Περίληψη – Summary | Το σώμα διαθέτει μη ειδικούς μηχανισμούς άμυνας έναντι διαφόρων εξωγενών και ενδογενών αιτίων, στους οποίους περιλαμβάνονται το δέρμα και οι βλεννογόνοι, η φαγοκυττάρωση, το συμπλήρωμα και οι ιντερφερόνες. Το σύστημα αυτό άμυνας είναι ικανό να αντιδρά αυτόματα, χωρίς προηγούμενη έκθεση του οργανισμού σε εξωγενή ουσία (π.χ. αντιγόνο). Το ανέπαφο δέρμα είναι δραστικός φραγμός σε λοιμώδεις παράγοντες. Αν μερικά μικρόβια κατορθώσουν να διαπεράσουν την επιδερμίδα, το πιο πιθανό είναι να καταστραφούν στο όξινο pΗ Των εκκρίσεων των ιδρωτοποιών και σμηγματογόνων αδένων του δέρματος. Πολλές εκκρίσεις του σώματος περιέχουν ουσίες με βακτηριοκτόνα δράση, όπως είναι η λυσοζύμη, το γαστρικό οξύ και βασικές πρωτεΐνες. H βλέννη δρα σαν προστατευτικός φραγμός συλλαμβάνοντας μικροοργανισμούς και άλλα εξωγενή σωματίδια, που στη συνέχεια απομακρύνει με τις βλεφαρίδες των επιθηλιακών κυττάρων, ενέργεια η οποία στην περίπτωση του αναπνευστικού συστήματος επικουρείται από το βήχα. Μικροοργανισμοί-εισβολείς μπορεί να καταστραφούν με μηχανισμό φαγοκυττάρωσης. Η καταστροφή των μικροοργανισμών συνδέεται και με το συμπλήρωμα, φυσιολογικό συστατικό του πλάσματος, αποτελούμενο από ένα σύστημα πρωτεϊνών ικανών να ενεργοποιηθούν με μια αλληλουχία αντιδράσεων. Το συμπλήρωμα ασκεί δράσεις σε επίπεδο φλεγμονής και στην άμυνα έναντι λοιμώξεων και συμμετέχει στην ανοσοαπάντηση. Εξάλλου, οι ιντερφερόνες είναι ουσίες παραγόμενες από τον οργανισμό και απελευθερούμενες σε απάντηση ορισμένων ερεθισμάτων /όπως είναι π.χ. ιοί, βακτήρια, αλλεργιογόνα) και έχουν την ιδιότητα να ενεργοποιούν άλλα κύτταρα. Οι ιντερφερόνες συμμετέχουν στην άμυνα του οργανισμού έναντι ιών, γιατί επάγουν τα κύτταρα – τα επιρρεπή για λοίμωξη να παράγουν μια πρωτεΐνη που εμποδίζει τη μεταγραφή του ιικού mRNA και κατά συνέπεια την αναδίπλωση του ιού.
The body possesses a number of non-specific defence mechanisms, including skin and mucous membranes, phagocytosis, the complement system and interferons, which are operative at all times against potentially pathogenic microorganisms. Prior contact with the infectious agent has no intrinsic effect on these systems. The intact skin is virtually impregnable to microorganisms and only when damage occurs can invasion take place. Furthermore, many microorganisms fail to survive on the skin surface, due to the inhibitory effects of fatty acids and lactic acid in sweat and sebaceous secretions. Mucous, secreted by the membranes lining the inner surfaces of the body, acts as a protective barrier by trapping microorganisms and other foreign particles, subsequently removed by ciliary action linked, in the case of the respiratory tract, with coughing and sneezing. Many body secretions contain substances that exert a bactericidal action, such as the lysozyme, an enzyme found in tears, nasal secretions and saliva, the gastric acid which results in a low pH, and basic proteins, including p.ex. spermine found in semen. The microorganism initially adheres to the surface of the polymorph or macrophage and this is then followed by the engulfment of the particle so it lies within a vacuole (phagosome) within the cell. Lysosomal granules within the phagocyte fuse with the vacuole to form a phagolysosome. These granules contain a variety of bactericidal components which destroy the ingested microorganism by systems that are oxygen dependent or oxygen independent. When a microorganism breeches the initial barriers and enters the body tissues, the phagocytes form a formidable defence barrier which would be greatly enhanced if there was some system whereby the phagocytic cells could “home-in” on the organism. Evolution has achieved this system by the development of complement system. Complement is a constituent of all normal plasma. It consists of an activatable system of proteins reacting with one another in a set sequence. There are 2 activation pathways: the classical, comprising the components C1, C4 and C2 and the alternative, comprising factors B, D and properdin. Both pathways merge in that they lead to the formation of C3-activating enzymes, thus entering the common final reaction sequence in which C5, C6, C7, C8 and C9 yield membranolytic complexes. Since unbalanced complement activation would be deleterious to the organism, the system is well controlled by inhibitors directed against activated C1, C4, C3 and factor B. Complement fulfills the following four functions: (1) The release of anaphylatoxins which cause degranulation of Mast cells and basophil granulocytes, and hence release of their inflammation inducing agents. (2) Action as chemotactic factor (C3a), attracting neutrophils and eosinophils to the site of the immune reaction. (3) Opsonization of IgG antibodies via C3b, which binds the immune complex to the membranes of some cells (immune adhesion), in particular neutrophils, eosinophils, macrophages and B-lymphocytes. This therefore leads to an increased phagocytosis of the immune complex. (4) Activation of the complete system leads to membrane damage and lysis of cells recognized as foreign, especially those of invading microorganisms. Thus a deficit in individual components of the complement system can lead to a predisposition to bacterial infection. Interferons are a group of substances produced by the body and released in response to certain aggressive stimuli (e.g., viruses, bacteria, allergens). They have a signal function, that is they activate other cells. They increase the capacity for response by the immune system, inasmuch as they induce an increase in the number of receptors on immune cells, thereby making these more effective. Interferons have in regard to rapid protection against viral infections much the same role as lysosome has in respect of defence against bacteria. Interferons provide resistance against viruses in that they induce those cells prone to infection to produce a protein which blocks the transcription of viral mRNA and hence viral replication. |
|
Αναφορές – References |
|
Online ISSN 1011-6575
Άρθρα Δημοσιευμένα σε αυτό το Περιοδικό Καταχωρούνται στα:
Chemical Abstracts
Elsevier’s Bibliographic Databases: Scopus, EMBASE, EMBiology, Elsevier BIOBASE
SCImago Journal and Country Rank Factor
Articles published in this Journal are Indexed or Abstracted in:
• Chemical Abstracts
• Elsevier’s Bibliographic Databases: Scopus, EMBASE, EMBiology, Elsevier BIOBASE
SCImago Journal and Country Rank Factor
Τι είναι η Επιθεώρηση Κλινικής Φαρμακολογίας και Φαρμακοκινητικής-Ελληνική Έκδοση-Οδηγίες προς τους Συγγραφείς
What is Epitheorese Klinikes Farmakologias και Farmakokinetikes-Greek Edition-Instrunctions to Authors
Άρθρα Δημοσιευμένα στην Επιθεώρηση Κλινικής Φαρμακολογίας και Φαρμακοκινητικής-Ελληνική Έκδοση
Articles Published in Epitheorese Klinikes Farmakologias και Farmakokinetikes-Greek Edition
Συντακτικη Επιτροπή-Editorial Board
ΕΤΗΣΙΑ ΣΥΝΔΡΟΜΗ 1991 – ANNUAL SUBSCRIPTION 1991 | |
Γλώσσα Πλήρους Κειμένου – Full Text Language |
Ελληνικά – Greek |
Παραγγελία – Αγορά – Order – Buy |
Ηλεκτρονική Μορφή: pdf (70 €) – Digital Type: pdf (70 €)pharmakonpress[at]pharmakonpress[.]gr |
Έντυπη Μορφή (70 € + έξοδα αποστολής) Printed Type (70 € + shipping)pharmakonpress[at]pharmakonpress[.]gr |