Τόμος 31 (2013) – Τεύχος 1 – Άρθρο 4 – Επιθεώρηση Κλινικής Φαρμακολογίας και Φαρμακοκινητικής-Ελληνική Έκδοση – Volume 31 (2013) – Issue 1 – Article 4 – Epitheorese Klinikes Farmakologias και Farmakokinetikes-Greek Edition

Παρακλινικός Έλεγχος Ιλίγγου
Vertigo Paraclinical Tasting

Γιαννακόπουλος Π., Νησωτάκης Ε. : Παρακλινικός Έλεγχος Ιλίγγου, Επιθεώρηση Κλιν. Φαρμακολ. Φαρμακοκινητ. 31: 27-35 (2013)
Giannakopoulos P., Nisotakis E.: Vertigo Paraclinical Tasting, Epitheorese Klin. Farmakol. Farmakokinet. 31: 27-35 (2013)

Ελληνικά – Greek

άρθρο επισκόπησης, αυτί, άνθρωπος, θεραπεία
review article, ear, human ,therapy

Ο ίλιγγος, αυτή η ψευδαίσθηση περιστροφής, είναι ένα από τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα που αντιμετωπίζουν οι γενικοί ιατροί, οι ΩΡΛ και οι νευρολόγοι. Η εξέταση του ασθενούς με ίλιγγο/αστάθεια/ζάλη είναι σύνθετη, καθώς ο ιατρός θα πρέπει να εξετάσει, τόσο το περιφερικό και το κεντρικό αιθουσαίο σύστημα με τις συνδέσεις του με το οφθαλμοκινητικό σύστημα, όσο και το ιδιοδεκτικό σύστημα. Περιπτώσεις ημικρανίας ή ασθενών με ψυχιατρικό υπόβαθρο πρέπει επίσης να διαφοροδιαγνωστούν κατά τη φυσική εξέταση και το ιστορικό. Πολλές φορές το άγχος και ο φόβος της πτώσης επιδεινώνουν την κατάσταση του ασθενούς. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων, το ιστορικό και η φυσική εξέταση (ΩΡΛ και Νευρο-ωτολογική εξέταση, ακοόγραμμα) είναι αρκετά ώστε να οδηγήσουν στη διάγνωση. Ο παρακλινικός έλεγχος περιλαμβάνει τη βίντεο-ηλεκτρονυσταγμογραφία, τα αιθουσαία προκλητά μυογενή δυναμικά (VEMPs), την ισορροπομετρία, τον απεικονιστικό έλεγχο, τις εργαστηριακές εξετάσεις και την ψυχιατρική προσέγγιση. Ο ρόλος των άνωθεν εξετάσεων είναι να προσδιορίσουν τη μεριά και την έκταση της βλάβης, είτε στο περιφερικό είτε στο κεντρικό αιθουσαίο σύστημα, τους λειτουργικούς περιορισμούς στον στατικό και δυναμικό έλεγχο της στάσης, να προγραμματίζεται και να παρακολουθείται η πορεία της θεραπείας και, τέλος, για ερευνητικούς σκοπούς. Πρέπει να είναι ξεκάθαρο πως για τους περισσότερους ασθενείς ο ρόλος του παρακλινικού ελέγχου θα είναι απλά επιβεβαιωτικός.  

Vertigo, the sensation of spinning or whirling, is a very common symptom of patients visiting a GP, an ENT or a neurologist. Dealing with a patient who complaints of vertigo, imbalance, lightheadedness, one must consider not only the peripheral and central parts of the vestibular system but also its oculomotor connections as well as the pathways involved in postural control. Anxiety may cause or even complicate further a patient with true vertigo. The physician should be able to diagnose the cause after a detailed neurotologic history, office vestibular and physical examination, and formal audiometric testing. There are certain tests (Video-Electronystagmography, Posturography, Vestibular evoked myogenic potentials-VEMPs, imaging techniques, psychiatric evaluation, serologic testing) for confirmation, determination of the extent and site of lesion within the peripheral and central parts of the vestibular system and the functional limitations in static and dynamic postural control. The use of these tests for the majority of patients will be only confirmatory in nature.