Τόμος 20 (2002) – Τεύχος 3+3Σ – Άρθρο 3 – Επιθεώρηση Κλινικής Φαρμακολογίας και Φαρμακοκινητικής-Ελληνική Έκδοση – Volume 20 (2002) – Issue 3+3Σ – Article 3 – Epitheorese Klinikes Farmakologias και Farmakokinetikes-Greek Edition

Τίτλος – Title

Μελέτη Οστικών Μεταστάσεων Καρκίνου του Μαστού και Νεώτερες Θεραπευτικές Προσεγγίσεις

Study of Bone Metastases οf Breast Cancer and New Therapeutic Ap­proaches

Συγγραφέας – Author

Παραπομπή – Citation

Ανθούλη-Αναγνωστοπούλου,Φ., Γαλάνη-Τριανταφυλλίδου,Σ., Χατζηόλου,Ε., Παπαχρήστου,Γ. : Μελέτη Οστικών Μεταστάσεων Καρκίνου του Μαστού και Νεώτερες Θεραπευτικές Προσεγγίσεις, Επιθεώρηση Κλιν. Φαρμακολ. Φαρμακοκινητ. 20: 139-148 (2002)

Anthouli-Anagnostopoulou,F., Galani-Triandaphyllidou,S., Hatziolou,E., Pa­pachristou,G. : Study of Bone Metastases οf Breast Cancer and New Therapeutic Ap­proaches, Epitheorese Klin. Farmakol. Farmakokinet. 20: 139-148 (2002)

Ημερομηνία Δημοσιευσης – Publication Date

Γλώσσα Πλήρους Κειμένου –
Full Text Language

Ελληνικά – Greek

Παραγγελία – Αγορά –
Order – Buy

Ηλεκτρονική Μορφή: pdf (15 €) –
Digital Type: pdf (15 €)
pharmakonpress[at]pharmakonpress[.]gr

Λέξεις κλειδιά – Keywords

Οστικές μεταστάσεις καρκίνου του μαστού, παθολογικό κάταγμα, ιστολογική εικόνα οστικής αντίδρασης, διφωσφονικά, θεραπευτικές προσεγγίσεις

Λοιποί Όροι – Other Terms

Άρθρο

Article

Περίληψη – Summary

Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι αφ’ ενός η σύγκριση και η αναφορά των ευρημάτων των περιστατικών μας προς τα βιβλιογραφικά δεδομένα, αφ’ ετέρου δε η αξιολόγηση της θεραπευτικής αγωγής των οστικών μεταστάσεων του καρκίνου του μαστού. Τα οστά είναι η συχνότερη εντόπιση μετάστασης σε ασθενείς με καρκίνο του μαστού. Η οστική μετάσταση, ιδιαίτερα η οστεολυτική καταστροφή του οστού, συνδυάζεται συνήθως με σημαντική νοσηρότητα και επιδείνωση της ποιότητας ζωής. Tα διφωσφονικά είναι εξειδικευμένοι αναστολείς της οστεοκλαστικής δραστηριότητας και χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της σχετιζόμενης με κακοήθεια υπερασβεστιαιμίας και της οστεολυτικής νόσου των οστών. Εξετάσθησαν 29 περιπτώσεις (28 γυναίκες και 1 άνδρας) μεταστατικού καρκίνου του μαστού σε οστά που καλύπτουν χρονική περίοδο οκτώ ετών, σε σχέση με α) την ηλικία του ασθενούς β) το χρόνο εμφάνισης της μετάστασης γ) την οστική εντόπιση της μετάστασης, δ) τη συχνότητα εμφάνισης κατάγματος στη θέση της μετάστασης και ε) την ιστολογική εικόνα της οστικής αντίδρασης. Από θεραπευτικής πλευράς ανασκοπείται η σχετική βιβλιογραφία όσον αφορά τη χρήση των διφωσφoνικών στη θεραπεία των οστικών μεταστάσεων του καρκίνου του μαστού. Από την αναδρομική μελέτη των 29 περιστατικών προκύπτει ότι η μεγαλύτερη συχνότητα των οστικών μεταστάσεων του καρκίνου του μαστού εμφανίζεται σε ηλικίες 60 ετών και άνω (76%), με μέσο όρο εμφάνισης την εξαετία μετά τη μαστεκτομή. Το μεγαλύτερο ποσοστό εντόπισης των οστικών μεταστάσεων παρατηρείται στην περιοχή της κεφαλής και του αυχένα του μηριαίου (76%), συνοδεύεται από παθολογικό κάταγμα, ενώ η ιστολογική εικόνα της οστικής αντίδρασης είναι κυρίως οστεολυτική (41.4%). Από την ανασκόπηση της πρόσφατης βιβλιογραφίας φαίνεται ότι η χρήση των διφωσφονικών στη θεραπεία των οστεολυτικών οστικών μεταστάσεων του καρκίνου του μαστού συντελεί στην ανακούφιση των πασχόντων από τα συμπτώματα της νόσου, η προσθήκη δε αυτών στις τυπικές θεραπευτικές αγωγές πιθανώς να βοηθήσει στην αποφυγή των οστικών μεταστάσεων. Από τη μελέτη των ανωτέρω περιστατικών παρατηρούνται διαφορές από τα βιβλιογραφικά δεδομένα α) στην εντόπιση των οστικών μεταστάσεων β) στη συχνότητα του παθολογικού κατάγματος και γ) στο χρόνο εμφάνισης της οστικής μετάστασης, ενώ αντίθετα δεν παρατηρούνται διαφορές στην ηλικία των ασθενών και στην ιστολογική εικόνα της αντίδρασης του οστού. Από τη βιβλιογραφική ανασκόπηση της θεραπευτικής προσέγγισης των οστικών μεταστάσεων του καρκίνου του μαστού φαίνεται ότι τα διφωσφονικά αντιπροσωπεύουν αποτελεσματική καταπραϋντική θεραπεία, όταν συνδυάζονται με τη χημειοθεραπεία και την ορμονική θεραπεία για την αντιμετώπιση των οστεολυτικών οστικών μεταστάσεων. Η αναγνώριση του μηχανισμού δράσης τους απαιτεί περαιτέρω διερεύνηση ώστε να καθορισθεί καλλίτερα η πιθανότητα της άμεσης ογκοανασταλτικής τους επίδρασης. Νεώτερες ερευνητικές προσπάθειες αποσκοπούσες στην αναγνώριση των οστεοτροφικών παραγόντων που ευθύνονται για τις οστικές μεταστάσεις του καρκίνου του μαστού, της παθοφυσιολογίας της επανορθωτικής διαδικασίας στη μεταστατική νόσο και της προφυλακτικής χρήσης των διφωσφονικών, δύνανται να οδηγήσουν σε σημαντικό κλινικό όφελος για τους ασθενείς με οστικές μεταστάσεις καρκίνου του μαστού.

The purpose of the present study is on the one hand, the comparison and the reference of our results to the bibliographic data, on the other hand, the evaluation of the therapeutic management of the bone metastases of breast cancer. Bone is the most frequent site of metastasis in patients with breast cancer. Bone metastasis, particularly oste­olytic bone destruction, is usually associated with significant morbidity and deterioration of quality of life. Bisphosphonates are specific inhibitors of os­teoclast activity used in the treatment of hypercal­cemia of malignancy and osteolytic bone disease. 29 cases (28 women and one man) with metastatic bone breast cancer have been examined during the last eight years, according to: a) age, b) time of ap­pearance of bone metastasis, c) location of bone metastasis, d) fre­quency of appearance of bone fracture on the me­tastatic area, and e) histological picture of bone reaction. From the therapeutic as­pect, a review of the recent bibliography was done as it concerns the use of bisphoshponates in the management of bone metastases of breast cancer. From the retrospective study of the 29 cases of breast cancer with skeletal metastases is showed that osseous metastases of breast cancer are mainly observed in the ages of 60 years and up (76%), usually, six years after mastectomy. The majority of skeletal metastases are located in head and neck area of femur (76%), are followed by pathological fracture, while the histological picture of bone reaction is mainly osteolytic. Recent biblio­graphic review re­vealed that the use of bisphospho­nates in the man­agement of osteolytic bone metas­tases of breast cancer results in improved palliation of symptoms. Use of these agents in the adjuvant setting may help to prevent bone metastases. From the above study of 29 cases of breast cancer with osseous metastases, differences from bibliographic data are observed in the a) location of skeletal me­tastases, b) frequency of pathological bone fracture, and c) time of appearance of osseous metastasis, while on the contrary, there weren’t any differences as it concerns the patients age and the histological picture of bone reaction. The recent bibliographic review concerning the therapeutic approach of skeletal metastases of breast cancer, suggests that bisphosphonates represent an effective palliative treatment when combined with chemotherapy and hormonal therapy for the management of osteolytic bone metastases. Identifying the exact mechanism of action requires further investigation to better de­fine the possibility of a direct antitumor effect. Future research efforts directed at determining the os­teotrophic factors responsible for bone metastases in breast cancer, the pathophysiology of the bone remodelling process in metastatic disease and the prophylactic use of bisphosphonates, may lead to significant clinical benefit for patients in whom bone metastases from breast cancer develop.

Αναφορές – References