Τόμος 12 (1994) – Τεύχος 1 – Άρθρο 1 – Επιθεώρηση Κλινικής Φαρμακολογίας και Φαρμακοκινητικής-Ελληνική Έκδοση – Volume 12 (1994) – Issue 1 – Article 1 – Epitheorese Klinikes Farmakologias και Farmakokinetikes-Greek Edition

Τοξικομανία και Αναισθησία

Drug Addiction and Anaesthesia

Πλέσσας,Σ.Τ., Πλέσσας,Χ.Τ. :Τοξικομανία και Αναισθησία , Επιθεώρηση Κλιν. Φαρμακολ. Φαρμακοκινητ. 12 : 7-16 (1994)

Plessas,S.T., Plessas,C.T. : Drug Addiction and Anaesthesia, Epitheorese Klin. Farmakol. Farmakokinet. 12 : 7-16 (1994)

Ελληνικά – Greek

Τοξικομανία, οπιούχα, αναισθησία, αναλγησία

Άρθρο

Article

Ο αυ­ξα­νό­με­νος α­ριθ­μός το­ξι­κο­μα­νών α­πό ο­πιο­ύ­χα ε­πέ­βα­λε ση­μα­ντι­κές με­τα­βο­λές στην α­ντι­με­τώ­πι­ση της κα­τά­χρη­σής τους. Η το­ξι­κο­μα­νί­α, ι­σχυ­ρής ή ήπιας μορ­φής, χα­ρα­κτη­ρί­ζε­ται α­πό την ψυ­χι­κή και φυ­σι­κή ε­ξάρ­τη­ση του α­τό­μου σε ο­ρι­σμέ­νη ου­σί­α, το σύν­δρο­μο της στέ­ρη­σης και το φαι­νό­με­νο του ε­θι­σμού. Οι το­ξι­κο­μα­νείς, ε­νερ­γη­τι­κοί, σε θε­ρα­πεί­α υ­πο­κα­τά­στα­σης και απο­το­ξι­νω­μέ­νοι, συ­χνά ει­σά­γο­νται σε νο­σο­κο­μεί­ο για διά­φο­ρους λό­γους και μπο­ρεί να υ­πο­στούν χει­ρουρ­γι­κή ε­πέμ­βα­ση. Στο σύ­μπλεγ­μα χει­ρουρ­γι­κή-α­ναι­σθη­σί­α ο α­ναι­σθη­σιο­λό­γος πρέ­πει να ε­πι­λύ­σει διά­φο­ρα προ­βλή­μα­τα, όπως της υ­πο­κα­τά­στα­σης του ο­πιο­ύ­χου (της η­ρω­ί­νης με μορ­φί­νη ή με­θα­δό­νη), της ε­πί­τευ­ξης α­ναλ­γη­σί­ας (μορ­φί­νη) και της α­ντι­με­τώ­πι­σης του συν­δρό­μου στέ­ρη­σης. Η α­κο­λου­θού­με­νη με­θο­δο­λο­γί­α πε­ρι­λαμ­βά­νει την προ­εγ­χει­ρη­τική ε­ξέ­τα­ση του το­ξι­κο­μα­νούς, τη χο­ρή­γη­ση φαρ­μά­κων, την ε­πι­λο­γή της κα­τάλ­λη­λης α­ναι­σθη­σί­ας και τη με­τεγ­χει­ρη­τι­κή φαρ­μα­κευ­τι­κή α­ντι­με­τώ­πι­ση του άλ­γους και του συν­δρό­μου στέ­ρη­σης. Οι α­ναι­σθη­σιο­λό­γοι, λό­γω του συ­νε­χούς στρες και της δυ­να­τό­τη­τας ε­ξεύ­ρε­σης ο­πιο­ύ­χων, α­πο­τε­λούν μια ο­μά­δα υ­ψη­λού κιν­δύ­νου για ναρ­κο­μα­νί­α, ό­μως τα σχε­τι­κά πο­σο­στά δεν θε­ω­ρού­νται υ­ψη­λά. Στα ά­το­μα αυ­τά η διά­γνω­ση της ε­ξάρ­τη­σης α­πό ο­πιο­ύ­χα πρέ­πει να βα­σί­ζε­ται στη με­τα­βο­λή της συ­μπε­ρι­φο­ράς τους και να ε­πι­βε­βαι­ώ­νε­ται με α­να­λύ­σεις αί­μα­τος. Η θε­ρα­πεί­α πε­ρι­λαμ­βά­νει την α­πο­χή α­πό την ερ­γα­σί­α τους και την α­γω­γή α­πε­ξάρ­τη­σης. Η ε­πα­νέ­ντα­ξης των α­τό­μων αυ­τών πρέ­πει να ε­ξετάζεται κατά περίπτωση.

Addiction is a state of physical or psychological, or both, dependence on a sub­stance, alcohol or drugs, with use of increasing amounts. Sometimes dependence is associated with drug tolerance, especially with drugs whose primary action is exerted in the nervous system, such as opioids and central depressants. There is evidence that many different processes contribute to drug tolerance and dependence. Opioids com­prise both natural opium alcaloids, of which mor­phine is the prototype, and related synthetic (e.g. methadone) and semisynthetic drugs (e.g. her­oin); often these drugs are known as narcot­ics. Opiate drugs have complex pharmacologic ef­fects, including analgesia, drowsiness, changes in mood, respiratory depression, decreased gastro­in­testinal motility, nausea, vomiting and al­terations of the endocrine and autonomic nerv­ous system. The aspect of their psychotropic action that ac­counts for their abuse by addicts is de­scribed as euphoria. The major opiate drugs that are used therapeutically, as well as those opiate drugs most subject to abuse, seem to produce most of their actions through interactions with μ-type re­ceptors. This article describes, with par­ticular ref­erence to implications for anaesthe­sia, pathologic states related to opiate abuse, as well as prob­lems of maintenance, anaesthetic man­agement, analgesia and withdrawal. Among phy­sicians, an­aes­thesi­ologists are considered at great risk of addic­tion, due to the stress and the drug availabil­ity. The diagnosis of addicted anaesthesi­ologists must be based on behavior and blood analysis. The treatment of these persons includes their ex­clusion from the operating room and the detoxifi­cation. The reentry into anaesthesiology must be evaluated on an individual basis.