Τίτλος – Title |
Ανθρώπινη Ινσουλίνη, Χημεία – Βιοσύνθεση – Παραγωγή
Human Insulin |
|
Συγγραφέας – Author | ΜΑΡΙΑ ΚΟΥΦΑΚΗ, ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ Τ. ΠΛΕΣΣΑΣ ΚΑΙ ΣΤΑΥΡΟΣ Τ. ΠΛΕΣΣΑΣ Μ. KOUFAKI, Ch. T. PLESSAS AND S. T. PLESSAS |
|
Παραπομπή – Citation | ΦΑΡΜΑΚΟΝ-Τύπος: Επιθεώρηση Κλιν. Φαρμακολ. Φαρμακοκινητ.
7: 156-168 (1989) PHARMAKON-Press: Epitheorese Klin. Farmakol. Farmakokinet. 7: 156-168 (1989) |
|
Ημερομηνία Δημοσιευσης – Publication Date | Ιούλιος 1989 – July 1989 | |
Γλώσσα Πλήρους Κειμένου – Full Text Language |
Ελληνικά – Greek | |
Παραγγελία – Αγορά – Order – Buy |
Ηλεκτρονική Μορφή: pdf (15 €) – Digital Type: pdf (15 €) pharmakonpress[at]pharmakonpress[.]gr |
|
Λέξεις κλειδιά – Keywords | ||
Λοιποί Όροι – Other Terms | Άρθρο Article |
|
Περίληψη – Summary | Η ανθρώπινη ινσουλίνη, μια πρωτεϊνη αποτελούμενη από 2 πεπτιδικές αλυσίδες συνδεδεμένες με 2 γέφυρες δισουλφιδίων, παράγεται στα Β(β) Τύπου Κύτταρα των νησι- δίων του Langerhans στο πάγκρεας. Μέχρι το 1972 τα συμβατικά παρασκευάσματα ινσουλίνης λαμβάνονταν από βόεια ή χοίρεια παγκρέατα. Σήμερα ινσουλίνη ταυτόσημη με την ανθρώπινη παγκρεατική παρασκευάζεται κυρίως είτε μ’ ενζυματική βιομετατροπή της χοίρειας (ημισυνθετική «ανθρώπινη» ινσουλίνη) είτε με τεχνολογία ανασυνδυασμένου DNA (βιοσυνθετική «ανθρώπινη» ινσουλίνη). Η παραγωγή της βιοσυνθετικής «ανθρώπινης» ινσουλίνης αρχίζει με την εισαγωγή του γονιδίου της ινσουλίνης (DNA από Ε. coli) σε φορέα κλωνοποίησης (πλασμίδιο) με τη χρήση περιοριστικών ενζύμων. To ανασυνδυασμένο πλασμίδιο ειαάγεται στο νέο ξενιστή (μικρόβιο ή ζύμη) και ακολουθεί η έκφραση του γονιδίου που περιλαμβάνει τη μεταγραφή του DNA σε mRNA με τη μεσολάβηση της πολυμεράσης του RNA, η μετάφραση του mRNA σε πολυπεπτιδική αλληλουχία και η μετα-μεταφραστική τροποποίηση της πρωτείνης (προϊνσουλίνη ή τροποποιημένη πρόδρομη ινσουλίνη) σε ινσουλίνη. Σε βιομηχανική κλίμακα, η βιοσυνθετική “ανθρώπινη” ινσουλίνη παρασκευάζεται είτε με τη μέθοδο Νονο (χρησιμοποιεί σαν ξενιστή ζύμη αρτοποιίας, ενδιάμεσα παράγεται τροποποιημένη πρόδρομη ινσουλίνη), είται με τη μέθοδο Ε. Lilly (ο ξενιστής είναι Ε. coli, παράγεται ενδιάμεσα προϊνσουλίνη).
Human insulin, a hormone secreted by the beta cells of the islets of Langerhans of the pancreas, is a polypeptide (MW 5734) consisting of two chains of amino acids, A and B, linked by disulfide bridges (fig. 1). Insulin is synthesised (fig. 2) as preproinsulin (M.W. —11,500) carrying a hydrophobic 23-amino-acid pre-sequence that directs the molecule into the cisternae of the endoplasmatic reticulum and then it is removed, leaving the 9000-MW proinsulin molecule. The latter undergoes a series of peptide cleavages by the trypsin like and carboxypeptidase B-like. pro-teases (fig. 3). Since the first production of insulin for human use in 1922, the general principles of the process have remained relatively unchanged and the conventional commercial insulin preparations available up to 1972 are obtained by extraction of beef or pig pancreases and purified by recrystallisation. Human insulin, identical in chemical structure to pancreatic insulin in man, is at present being prepared in 4 ways: by extraction from pancreases of human cadavers; by full chemical synthesis; by enzymatic conversion of porcine insulin (semi synthetic “human” insulin, or insulin emp); and by use of recombinant DNA technology (biosynthetic “human” insulin). The basic principles of recombinant DNA technology for “human” insulin production include (a) the insertion of an insulin gene (foreign DNA string from Ε. co1i) into a cloning vector (plasmid), i.e. an extrachromosomal autonomously replicating DNA molecule (fig. 4), by the use of restriction endonucleases; then the resulting recombinant plasmid is introduced into a new host (microbe or yeast) (fig. 5); (b) the gene expression-protein synthesis, i.e. the transcription of DNA to messenger RNA (mRNA), mediated by the RNA polymerise (the enzyme at first is binded to recognition sites of the DNA-promoters- and then travels along the DNA molecule until a termination signal is encountered) (fig. 6), the translation of the mRNA into a polypeptide sequence, a complex process involving the mRNA and ribosomes interaction (after binding the ribosome moves along the mRNA and initiates protein synthesis) (fig. 7 and 8), the post-translational conversion of the protein (pro-insulin or insulin precursor with modified C-peptide) to insulin (fig. 9). The large scale production of biosynthetic “protein” insulin is made mainly by two methods, the Novo’s method (cloning host: Saccharomyces cerevisial, insulin precursor with modified C-peptide) (fig. 10) and Lilly’s method (cloning host: Ε. coli, proinsulin). Independently of the manufacturing method, “insulin is insulin is insulin”. |
|
Αναφορές – References |
|
Online ISSN 1011-6575
Άρθρα Δημοσιευμένα σε αυτό το Περιοδικό Καταχωρούνται στα:
Chemical Abstracts
Elsevier’s Bibliographic Databases: Scopus, EMBASE, EMBiology, Elsevier BIOBASE
SCImago Journal and Country Rank Factor
Articles published in this Journal are Indexed or Abstracted in:
• Chemical Abstracts
• Elsevier’s Bibliographic Databases: Scopus, EMBASE, EMBiology, Elsevier BIOBASE
SCImago Journal and Country Rank Factor
Τι είναι η Επιθεώρηση Κλινικής Φαρμακολογίας και Φαρμακοκινητικής-Ελληνική Έκδοση-Οδηγίες προς τους Συγγραφείς
What is Epitheorese Klinikes Farmakologias και Farmakokinetikes-Greek Edition-Instrunctions to Authors
Άρθρα Δημοσιευμένα στην Επιθεώρηση Κλινικής Φαρμακολογίας και Φαρμακοκινητικής-Ελληνική Έκδοση
Articles Published in Epitheorese Klinikes Farmakologias και Farmakokinetikes-Greek Edition
Συντακτικη Επιτροπή-Editorial Board
ΕΤΗΣΙΑ ΣΥΝΔΡΟΜΗ 1989 – ANNUAL SUBSCRIPTION 1989 | |
Γλώσσα Πλήρους Κειμένου – Full Text Language |
Ελληνικά – Greek |
Παραγγελία – Αγορά – Order – Buy |
Ηλεκτρονική Μορφή: pdf (70 €) – Digital Type: pdf (70 €)pharmakonpress[at]pharmakonpress[.]gr |
Έντυπη Μορφή (70 € + έξοδα αποστολής) Printed Type (70 € + shipping)pharmakonpress[at]pharmakonpress[.]gr |