Τόμος 41 (2023) – Τεύχος 1 – Άρθρο 9 – Επιθεώρηση Κλινικής Φαρμακολογίας και Φαρμακοκινητικής-Ελληνική Έκδοση – Volume 41 (2023) – Issue 1 – Article 9 – Epitheorese Klinikes Farmakologias και Farmakokinetikes-Greek Edition

Τίτλος – Title

Το σύνδρομο των πολυκυστικών ωοθηκών και άλλα αίτια υπερανδρογοναιμίας στη γυναίκα

Polycystic ovary syndrome and other causes of hyperandrogenemia in women

Συγγραφέας – Author

Δρ Ελένη Μεμή

Ενδοκρινολόγος – Ακαδημαϊκή Υπότροφος, Μονάδα Ενδοκρινολογίας, Σακχαρώδη Διαβήτη και Μεταβολισμού, ΑΡΕΤΑΙΕΙΟΝ Νοσοκομείο, Ιατρική Σχολή, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Αθήνα, Ελλάς

Eleni Memi

Unit of Endocrinology, Diabetes mellitus, and Metabolism, Aretaieion Hospital, School of Medicine, National and Kapodistrian University of Athens, Greece (Vas. Sophias Av. 76, 11528 Athens, Greece)

Παραπομπή – Citation

Eleni Memi. Polycystic ovary syndrome and other causes of hyperandrogenemia in women. Epitheorese Klin. Farmakol. Farmakokinet. 2023, 41, 1, 73-74

Ημερομηνία Δημοσιευσης – Publication Date
04-04-2023
Γλώσσα Πλήρους Κειμένου –
Full Text Language

Ελληνικά – Greek

Λέξεις κλειδιά – Keywords
Υπερανδρογοναιμία, σύνδρομο των πολυκυστικών ωοθηκών, ακμή, ολιγομηνόρροια, υπερτρίχωση, αλωπεκία, υπογονιμότητα, ινσουλινοαντίσταση

Ηyperandrogenemia, polycystic ovary syndrome, acne, hirsutism, alopecia, oligomenorrhea, infertility, insulin resistance

Λοιποί Όροι – Other Terms

Μελέτη
Αrticle

Περίληψη – Summary
Ως υπερανδρογοναιμία χαρακτηρίζεται η παρουσία αυξημένων ποσών ανδρογόνων στο αίμα της γυναίκας. Tα ανδρογόνα είναι ορμόνες που υπάρχουν φυσιολογικά και στα δύο φύλα, αλλά σε σαφώς υψηλότερες συγκεντρώσεις στους άνδρες συγκριτικά με τις γυναίκες. Η υπερανδρογοναιμία σε μία γυναίκα χαρακτηρίζεται βιοχημική, αν ανευρίσκεται υψηλότερη τιμή ενός ή περισσότερων ανδρογόνων σε εργαστηριακό έλεγχο ή/και κλινική, αν η γυναίκα παρουσιάζει κλινικές εκδηλώσεις υπερανδρογοναιμίας, οι οποίες είναι και το κίνητρο για τον ιατρικό έλεγχο στις περισσότερες περιπτώσεις. Στις κλινικές εκδηλώσεις υπερανδρογοναιμίας περιλαμβά-νονται η ακμή, ο δασυτριχισμός, η αλωπεκία ανδρογενετικού τύπου, η κλειτοριδομεγαλία,η εμβάθυνση φωνής και γενικότερα εκδηλώσεις αρρενοποίησης. Το πιο συχνό αίτιο υπερανδρογοναιμίας είναι το σύνδρομο των πολυκυστικών ωοθηκών (ΣΠΩ), ενώ ~2% των γυναικών με υπερανδρογοναιμία (1-15% των γυναικών με δασυτριχισμό) παρουσιάζουν μη κλασική συγγενή υπερπλασία των επινεφριδίων. Στα σπάνια αίτια εκδηλώσεων περίσσειας ανδρογόνων συγκαταλέγονται η κλασική συγγενής υπερπλασία των επινεφριδίων, το σύνδρομο Cushing, ωοθηκικοί ή επινεφριδιακοί όγκοι, η υπερθήκωση των ωοθηκών, σύνδρομα με σοβαρή ινσουλινοαντίσταση όπως το σύνδρομο HAIR-AN (Hyperandrogenism, insulin resistance, and acanthosis nigricans syndrome), η υπερπρολακτιναιμία, η εξωγενής χορήγηση ανδρογόνων και άλλων φαρμάκων, η μεγαλακρία, διαταραχές της λειτουργίας του θυρεοειδούς και σπάνιες καταστάσεις κατά την κύηση.
Το ΣΠΩ αποτελεί μία από τις πλέον κοινές ενδοκρινικές – μεταβολικές διαταραχές στις γυναίκες. Ο επιπολασμός του ΣΠΩ κυμαίνεται μεταξύ 5 και 14%, ανάλογα με τα διαγνωστικά κριτήρια του συνδρόμου, τα οποία τροποποιήθηκαν επανειλημμένα στην πάροδο των ετών. Είναι η συχνότερη αιτία ανωοθυλακιορρηκτικής υπογονιμότητας και παρουσιάζει ισχυρή συσχέτιση με αντίσταση στην ινσουλίνη. Οι γυναίκες με ΣΠΩ συχνά παρουσιάζουν υπογονιμότητα, υπερανδρο-γοναιμία, που εκδηλώνεται κυρίως με δασυτριχισμό και ακμή, παχυσαρκία, αραιομηνόρροια έως και αμηνόρροια και μητρορραγίες, αλλά ενδέχεται να έχουν και φυσιολογικό κύκλο. Ο αποκλεισμός άλλων διαταραχών με ανάλογη κλινική εικόνα είναι αναγκαία προϋπόθεση για τη διάγνωση, που τίθεται πλέον όταν υπάρχει συνδυασμός τουλάχιστον δύο από τα εξής τρία κριτήρια: υπερανδρογοναιμία, αραιομηνόρροια και πολυκυστική μορφολογία των ωοθηκών. Οι γυναίκες με ΣΠΩ, ιδιαίτερα οι παχύσαρκες, διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο εκδήλωσης σακχαρώδους διαβήτη τύπου 2, δυσλιπιδαιμίας, και μεταβολικού συνδρόμου, παραγόντων που αυξάνουν την πιθανότητα καρδιαγγειακών συμβαμάτων. Με σωστή ιατρική καθοδήγηση, αντιμετωπίζονται και προλαμβάνονται οι κλινικές εκδηλώσεις και απώτερες συνέπειες του ΣΠΩ, με την εφαρμογή υγιεινοδιαιτητικών μέτρων και τη λήψη της ενδεικνυόμενης, κατά περίπτωση, φαρμακευτικής θεραπείας
Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να αναγνωρίζεται ότι οι γυναίκες με εκδηλώσεις υπερανδρογοναιμίας ενδέχεται να παρουσιάζουν κάποια υποκείμενη πάθηση σχετιζόμενη με τις εκδηλώσεις αυτές και να παραπέμπονται οι γυναίκες αυτές προς ενδοκρινολογικό έλεγχο, καθώς η έγκαιρη παροχή ιατρικής φροντίδας είναι καθοριστική για τη μακροπρόθεσμη υγεία και ποιότητα ζωής τους. Επιπλέον, το αποτέλεσμα των αισθητικών παρεμβάσεων είναι σαφώς καλύτερο όταν παράλληλα με τις αισθητικές παρεμβάσεις οι γυναίκες αυτές λαμβάνουν και ιατρική φροντίδα.Hyperandrogenemia refers to increased blood levels of androgens in female. Clinical manifestations of hyperandrogenemia include hirsutism, acne, androgenic alopecia, and virilization. In premenopausal women, the most prevalent cause of androgen excess is polycystic ovary syndrome (PCOS), which represents the most common endocrine-metabolic disorder of reproductive age women. PCOS is the commonest cause of anovulatory subfertility and is highly correlated with insulin resistance. Women with PCOS, especially if obese, are at increased risk of developing type 2 diabetes mellitus, dyslipidemia and metabolic syndrome, which are cardiovascular risk factors. Once detected, women with clinical manifestations of hyperandrogenemia should be referred to an endocrinologist. This is of utmost importance because early medical care of these patients contributes to a better long term health and quality of life.
Αναφορές- References Azziz R, Sanchez LA, Knochenhauer ES, Moran C, Lazenby J, Stephens KC, Taylor K, Boots LR. Androgen excess in women: experience with over 1000 consecutive patients. J Clin Endocrinol Metab. 2004; 89(2):453-462.Dennedy MC, Smith D, O’Shea D, McKenna TJ. Investigation of patients with atypical or severe hyperandrogenaemia including androgen-secreting ovarian teratoma. Eur J Endocrinol. 2010; 162(2):213-220.

Bozdag G., Mumusoglu S., Zengin D., Karabulut E., Yildiz B.O., The prevalence and phenotypic features of polycystic ovary syndrome: a systematic review and meta-analysis. Hum Reprod, 2016. 31(12): 2841-2855.

DeUgarte CM., Bartolucci AA, Azziz R. Prevalence of insulin resistance in the polycystic ovary syndrome using the homeostasis model assessment. Fertil Steril, 2005. 83(5): 1454-1460.

Cassar S, Misso ML, Hopkins WG, Shaw CS, Teede HJ, Stepto NK. Insulin resistance in polycystic ovary syndrome: a systematic review and meta-analysis of euglycaemic-hyperinsulinaemic clamp studies. Hum Reprod, 2016. 31(11): 2619-2631.

Σχετικές Εργασίες – Relative Papers

Online ISSN 1011-6575

Άρθρα Δημοσιευμένα σε αυτό το Περιοδικό Καταχωρούνται στα:
Chemical Abstracts

Elsevier’s Bibliographic Databases: Scopus, EMBASE, EMBiology, Elsevier BIOBASE
SCImago Journal and Country Rank Factor

Articles published in this Journal are Indexed or Abstracted in:
• Chemical Abstracts
• Elsevier’s Bibliographic Databases: Scopus, EMBASE, EMBiology, Elsevier BIOBASE
SCImago Journal and Country Rank Factor

Άρθρα Δημοσιευμένα στην Επιθεώρηση Κλινικής Φαρμακολογίας και Φαρμακοκινητικής-Ελληνική Έκδοση
Articles Published in Epitheorese Klinikes Farmakologias και Farmakokinetikes-Greek Edition

Συντακτικη Επιτροπή-Editorial Board

Ετικέτες , , , , , , , , , , , , , , , , .Προσθέστε στους σελιδοδείκτες το μόνιμο σύνδεσμο.

Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα.