Τίτλος – Title
|
Πεπτίδια και Πεπτιδικές Ορμόνες στην Αρτηριακή Υπέρταση Peptides and Peptidic Hormones in Arterial Hypertension |
|
Συγγραφέας – Author
|
Κωνσταντίνος Λ. Παπαδόπουλος Β’ Καρδιολογική Κλινική Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου, Ιπποκράτειο Γενικό Νοσοκομείο, Θεσσαλονίκη, Μακεδονία, Ελλάδα Constantine L. Papadopoulos 2nd Dept. of Cardiology, Aristotle University, Hippokration Ter. Gen. Hospital, Thessaloniki, Macedonia, Greece |
|
Παραπομπή – Citation
|
Παπαδόπουλος,Κ.Λ. : Πεπτίδια και Πεπτιδικές Ορμόνες στην Αρτηριακή Υπέρταση , Επιθεώρηση Κλιν. Φαρμακολ. Φαρμακοκινητ. 12 : 55-75 (1994) Papadopoulos,C.L. : Peptides and Peptidic Hormones in Arterial Hypertension, Epitheorese Klin. Farmakol. Farmakokinet. 12 : 55-75 (1994) |
|
Ημερομηνία Δημοσιευσης – Publication Date
|
–
|
|
Γλώσσα Πλήρους Κειμένου –
Full Text Language |
Ελληνικά – Greek |
|
Παραγγελία – Αγορά –
Order – Buy |
Ηλεκτρονική Μορφή: pdf (15 €) –
Digital Type: pdf (15 €) pharmakonpress[at]pharmakonpress[.]gr |
|
Λέξεις κλειδιά – Keywords
|
Πεπτιδικοί μεταβιβαστές, πεπτιδικές ορμόνες, αρτηριακή υπέρταση Peptidic transmitters, peptidic hormones, arterial hypertension
|
|
Λοιποί Όροι – Other Terms
|
Άρθρο Article |
|
Περίληψη – Summary
|
Όλοι οι παράγοντες που μεταβάλλουν βραχυπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα την αρτηριακή πίεση, δηλαδή οι υπερτασιογόνοι και οι αντιϋπερτασικοί παράγοντες, επηρεάζουν δυο κύριους μηχανισμούς που σχετίζονται με τη διαμόρφωση της αρτηριακής πίεσης, με πρώτο τον αγγειοκινητικό μηχανισμό. Ο δεύτερος μηχανισμός που επηρεάζουν οι μεταβάλλοντες την αρτηριακή πίεση παράγοντες είναι οι αντλητικοί μηχανισμοί που συμμετέχουν στη σωληναριακή επαναρρόφηση του σπειραματικού διηθήματος. Σε αυτό το μηχανισμό προτίθεται το αποτέλεσμα των ενδονεφρικών αγγειοκινητικών δράσεων των ιδίων παραγόντων, με τις οποίες ρυθμίζεται η επαναρροφητική ικανότητα των περισωληναριακών τριχοειδών και ιδιαίτερα εκείνων που περιβάλλουν τα εγγύς εσπειραμένα σωληνάρια. Η ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης στις εκάστοτε ανάγκες πραγματοποιείται με τη συνέργεια ποικίλων ενδογενών παραγόντων, προερχόμενων από πολλά όργανα, ενώ, εξ άλλου, το σύνολον των οργάνων έχει δυνατότητα επέμβασης στη ρύθμιση των τοπικών κυκλοφορικών Η μετάδοση πληροφοριών ή εντολών από όργανο σε όργανο γίνεται με τους τρόπους τηλεεπικοινωνίας των οργάνων. Η ολοκλήρωση των πληροφοριών και η τοπική επεξεργασία και προσαρμογή των εντολών προβλέπει συστήματα ενδοεπικοινωνίας οργάνων, με τα οποία τα διάφορα κύτταρα αλληλορυθμίζουν τις αντιδράσεις τους. Η επικοινωνία πραγματοποιείται στο νευρικό ιστό με νευρικές οδούς που απελευθερώνουν ποικιλία νευρομεταβιβαστών, ενώ στους άλλους ιστούς και όργανα με χημικούς μεταβιβαστές. Οι χημικοί μεταβιβαστές ανήκουν σε διάφορες ομάδες χημικών ενώσεων. Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα πεπτίδια. Οι πεπτιδικοί μεταβιβαστές παράγονται σε ευρεία έκταση στο σώμα και ενεργούν με όλους τους τρόπους, δηλαδή ως ορμόνες, παρακρινικοί ή αυτοκρινικοί μεταβιβαστές και ως νευρομεταβιβαστές. Οι πεπτιδικοί μεταβιβαστές εξασκούν περισσότερο παρατεταμένη δράση σε σχέση με τους μικρού μοριακού βάρους μεταβιβαστές Οι πεπτιδικοί νευρομεταβιβαστές καλούνται νευροπεπτίδια. Οι τρόποι δράσης των πεπτιδικών μεταβιβαστών σε σχέση με τη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης είναι οι ακόλουθοι: (α) τροποποίηση της λειτουργίας νευρικών οδών του κεντρικού αυτόνομου νευρικού συστήματος, (β) ρύθμιση της έκκρισης κατεχολαμινών και ακετυλοχολίνης από τους περιφερικούς (γαγγλιακούς) νευρώνες του αυτόνομου νευρικού συστήματος, (γ) αγγειοκινητικές δράσεις που εξασκούνται στο τοίχωμα των αγγείων είτε κατ’ ευθείαν επί των λείων μυϊκών ινών είτε διά μέσου των ενδοθηλιακών κυττάρων τα οποία προκαλούνται να παραγάγουν και απελευθερώσουν αγγειοκινητικούς παράγοντες, (δ) τροποποίηση στη σωληναριακή επαναρρόφηση με αγγειοκινητικούς μηχανισμούς, ή με άμεση επίδραση στην αντλητική λειτουργία των επιθηλιακών κυττάρων των ουροφόρων σωληναρίων. Τα νευροπεπτίδια ανευρίσκονται σε διάφορα επίπεδα μέσα στο κεντρικό νευρικό σύστημα καθώς και στις απολήξεις των γαγγλιακών νευρώνων του αυτόνομου νευρικού συστήματος. Οι κυριότερες εντοπίσεις νευροπεπτιδίων επηρεαζόντων τη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης είναι οι ακόλουθες: (α) το υποφλοιώδες μεταιχμιακό σύστημα, (β) οι κεντρικοί πυρήνες του αυτόνομου νευρικού συστήματος, (γ) τα γάγγλια του αυτόνομου κεντρικού συστήματος, (δ) οι απολήξεις των γαγγλιακών (περιφερικών) νευρώνων. Τα νευροπεπτίδια συνηθέστατα συνεκκρίνονται μετά του κυρίου νευρομεταβιβαστού. Τα περισσότερο μελετημένα πεπτίδια στις θέσεις αυτές είναι τα ακόλουθα: οπιοειδή, η αγγειοτασίνη ΙΙ, ταχυκινίνες ή νευροκινίνες, η σωματοστατίνη, το νευροπεπτίδιο Υ, το αγγειοδραστικό εντερικό πεπτίδιο, το πεπτίδιο το σχετιζόμενο προς το γονίδιο της καλσιτονίνης και το κολπικό και εγκεφαλικό νατριουρητικό πεπτίδιο. Πεπτιδικοί μεταβιβαστές παράγονται στις απολήξεις των γαγγλιακών νευρώνων στο μυϊκό ιστό των αγγείων και στο ενδοθήλιο. Στον μυϊκό χιτώνα των αγγείων συντίθενται και εκκρίνονται για παρακρινική δράση οι κινίνες (βραδυκινίνη) και η αγγειοτασίνη ΙΙ. Στο ενδοθήλιο των αγγείων απαντούν: (1) η αγγειοτασίνη ΙΙ, (2) κινίνες και (3) ενδοθηλίνες. Στο μυοκάρδιο από τις νευρικές απολήξεις απελευθερώνονται διάφορα νευροπεπτίδια. Από τα καρδιοκύτταρα κατ’ εξοχήν των κόλπων, αλλά και δευτερευόντως των κοιλιών απελευθερώνεται το κολπικό νατριουρητικό πεπτίδιο (ΑΝΡ). Στο νεφρό ανευρίσκεται πληθώρα νευροπεπτιδίων στο τοίχωμα των αγγείων του, από τα οποία κυριότερα είναι η αγγειοτασίνη ΙΙ και το νεφρικό σύστημα των κινινών. Πολλές πεπτιδικές ορμόνες συμμετέχουν στην ομοιοστασία της αρτηριακής πίεσης, του ύδατος και των ηλεκτρολυτών. Κατά συνέπεια εκτροπές που αφορούν στην έκκριση ή τη δραστικότητα τους εμπλέκονται στην παθογένεια της αρτηριακής υπέρτασης. Οι κυριότερες είναι: η αγγειοτασίνη ΙΙ, το κολπικό νατριουρητικό πεπτίδιο, η αντιδιουρητική ορμόνη, η αργινίνη βαζοπρεσσίνη, γ-ΜSH, η ινσουλίνη, η παραθορμόνη, η γλυκαγόνη, η ορμόνη η εκλύουσα θυρεοτρόπο ορμόνη, η προλακτίνη, η φλοιοτρόπος ορμόνη. All of the factors that change arterial pressure either shorttermly or longtermly affect two main mechanisms related to the regulation of blood pressure. The first one is the complex of the vasomotor mechanisms; the vasomotor actions are exercised inhomogeneously in the several vascular beds. It is important to discriminate the mean effect in the entire systemic circulation that expresses the peripheral resistances, from the effect on the intrarenal vessels that affect the renal function. The first effect regulates the short of term changes of blood pressure, whereas the second contributes to the long-term regulation. The second mechanism is the modulation of the glomeral filtrate reabsorption. This function depends on a complex of pumps and channels on the plasma membrane of the renal tubular epithelium. To this mechanism, the intrarenal vasomotor actions are added, which regulate the reabsorbing capacity of the peritubular capillaries.Blood pressure regulation is exerted by means of a multifactorial cooperation from many organs, whereas in all the organs a possibility exists to regulate the local circulation. The organs contributing to the regulation of the blood pressure are joined together with complex feed back reactions, whose disorders lead to inappropriate deviation of blood pressure.It is obvious that many informations or orders related to blood pressure regulation and the general or local circulatory conditions are transferred from organ to organ and form cell to cell within the same organ. The transmission of informations from an organ to another is achieved by means of the organism intraorgan telecommunication ways; the integration of the information and the adjustment of the orders need intraorgan communication systems permitting the feedback regulation of the cellular reactions. The communication within the neural tissue is carried out through the neural tracts which release many neurotransmitters; within other tissues and organs this is achieved by means of several chumoral transmitters acting as autocrinic, paracrinic and hormonal agents. The chumoral transmitters belong to various chemical families. Among them peptides are very important.Peptidic transmitters are created broadly within the body and act in all the described ways that is as hormones, as paracrinic or as autocrinic transmitters and neurotransmitters. Peptidic transmitters exert more prolonged action compared to the low molecular weight chumoral transmitters, because these are degraded slowly; they are suitable for medium term or long term regulation.The modes of action of peptidic transmitters related to the blood pressure regulation are the following: modification of the function of neural tracts within the central nervous systems; regulation of secretion of catecholamines and acetylcholine from the peripheral neurones of the autonomic neural systems; vasomotor actions directly on the vascular smooth muscles or indirectly through endothelium; modification of renal tubular reabsorption through direct effect on the pumping function of the epithelial cells or indirectly through intrarenal vasomotion.Neuropeptides are found in several levels within the central nervous system as well as within the terminals of the ganglionic neurones of the autonomic nervous system. The main localisations are: The subcortical limbic system; the central nuclei of the autonomic neural systems; autonomic ganglia; peripheral neurone terminals. Neuropeptides are usually cosecreted with the main neurotransmitter. The best studied are the following: opioids; angiotensin II; tachykinines or neurokinines; somatostatin; neuropepetide Y; vasoactive intestinal peptide; calcitonine gene related peptide; atrial natriuretic peptide; brain natriuretic peptide.Peptidic transmitters are secreted from the nerve terminals in the muscular coat of the vessels; they are also created in the endothelium. In the vessel muscular coat kinines and angiotensin II are synthesised; endothelium creates angiotensin II, kinines and endothelines. From the neural terminals within the myocardium several neuropeptides are released. Cardiocytes, mainly of the atria and secondarily of the ventricles, elaborate atrial natriuretic peptide. A lot of neuropeptides is detected in the renal tissues; the main are angiotensin II and renal kinines.Many peptidic hormones contribute to the homeostasis of blood pressure, water and electrolytes. The most important are: angiotensin II; atrial natriuretic peptide; arginine vasopressine: antidiuretic hormone; insulin; parathormone: glycagon; thyrotropin releasing hormone; adrenocorticotropic hormone. |
|
Αναφορές – References
|
|
Online ISSN 1011-6575
• Elsevier’s Bibliographic Databases: Scopus, EMBASE, EMBiology, Elsevier BIOBASE
SCImago Journal and Country Rank Factor
Articles published in this Journal are Indexed or Abstracted in:
• Chemical Abstracts
• Elsevier’s Bibliographic Databases: Scopus, EMBASE, EMBiology, Elsevier BIOBASE
SCImago Journal and Country Rank Factor
Τι είναι η Επιθεώρηση Κλινικής Φαρμακολογίας και Φαρμακοκινητικής-Ελληνική Έκδοση-Οδηγίες προς τους Συγγραφείς
What is Epitheorese Klinikes Farmakologias και Farmakokinetikes-Greek Edition-Instrunctions to Authors
Άρθρα Δημοσιευμένα στην Επιθεώρηση Κλινικής Φαρμακολογίας και Φαρμακοκινητικής-Ελληνική Έκδοση
Articles Published in Epitheorese Klinikes Farmakologias και Farmakokinetikes-Greek Edition
Συντακτικη Επιτροπή-Editorial Board
ΕΤΗΣΙΑ ΣΥΝΔΡΟΜΗ – ANNUAL SUBSCRIPTION
|
||
Γλώσσα Πλήρους Κειμένου –
Full Text Language |
Ελληνικά – Greek
|
|
Παραγγελία – Αγορά –
Order – Buy |
Ηλεκτρονική Μορφή: pdf (70 €) –
Digital Type: pdf (70 €) pharmakonpress[at]pharmakonpress[.]gr
|
|
Έντυπη Μορφή (70 € + έξοδα αποστολής)
Printed Type (70 € + shipping) pharmakonpress[at]pharmakonpress[.]gr
|